De eerste maand reisden we door Vietnam met de rugzak, nog zonder de KuipWagen.
Alle straten in Hanoi (en de rest van Vietnam) zijn vol met brommertjes. Oversteken op eigen risico. En waarom hebben ze hier trouwens zebrapaden en stoplichten?Een rustig toevluchtsoord (zonder toeterende brommertjes) midden in Hanoi.Vanuit een kayak voel je veel beter hoe groot de rotsen zijn en je hoort de vogeltjes fluiten.
Stereotyp beeld van Halong Bay. En de zeilen … alleen voor de show.Nee, dit is niet Halong Bay. Dit is Tam Coc. Het heet overigens ook Halong bay op het land. Makkelijk te bereiken met een mooie fietstocht vanuit Ninh Binh.85 km achterop de brommer (dat is dus 5 uur) vanaf Ninh Binh en toen waren we in Pu Luong Nature Reserve, waar verschillende minderheden wonen. Het was volop oogsttijd voor de rijst.Dorsen van de rijst in Pu Luong. Dit met een dieselmotor was de meest geavanceerde methode, de rest ging met menskracht.Nachttrein van Ninh Binh naar Hue, hard sleeper, 3e bed. Beetje veel bagage… Maar met wat inventiviteit, ruimtelijk inzicht en lenigheid paste alles en konden we ook nog goed slapen.Paradise Cave in Phong Nha Ke Bang. Een zeer grote grot met schitterende stalactieten en stalagmieten. Met een mooi aangelegde houten vlonder, zodat de grot zelf niet wordt aangetast.Een van de vele super versierde poorten in de citadel in Hue.De poorten zijn ingelegd met scherven van aardewerk en glas. Draken met snorharen zijn onze favoriet.De in de Vietnam oorlog grotendeels verwoeste Cham tempels in My Son.Een deel van de in baksteen uitgehakte beelden in My Son heeft de bombardementen overleefd.Alle vissersschepen moesten in de haven van Hoi An liggen, omdat er een tropische storm aan kwam.
Straatbeeld in de oude stad van Hoi An. Toeristisch maar wel heerlijk rustig, het grootste deel van de dag mogen er geen brommertjes in.
De Japanse brug in de oude stad van Hoi An heeft 2 aapjes aan de ene kant en 2 hondjes aan de andere kant. Dit is een van de 2 hondjes. Kijkt hij niet een beetje als Gijs?
In Ho Chi Min Stad (Saigon) hebben ze net als in Paramaribo een plek, hier een cafe, waar lokale mannen samenkomen om elkaar hun vogeltjes te laten zien.
Het onafhankelijkheidspaleis in Saigon, waar er een eind kwam aan de Vietnam oorlog.
