Na ruim 10 maanden komen we op 20 augustus weer de EU binnen. Dat voelt toch al een beetje als thuiskomen. De laatste grensovergang verloopt soepel. Er staan geen wachtrijen aan de Russische kant, we zijn meteen aan de beurt. Aan de Estse kant moeten we 10 minuutjes wachten voordat we aan de beurt zijn. Met een snelle blik in de auto, vooral om te kijken hoe ons hefdak werkt, en een check op de paspoorten en de autopapieren rijden we Estland binnen. Wel fijn, vanaf nu geen export/import meer, geen visa meer en we hoeven niet meer te stoppen bij grensovergangen.
In Tartu bezoeken we het oude observatorium, waarin in eerste helft van de 19e de astronoom Struve zijn berekeningen deed over de kromming en de omvang van de aarde. Hij gebruikte daarvoor de geodetische boog, een keten van 265 meetpunten van Hammerfest in Noorwegen tot aan de Zwarte Zee. De boog is 2820 kilometer lang en loopt nu door tien landen (Noorwegen, Zweden, Finland, Rusland, Estland, Letland, Litouwen, Wit-Rusland, Moldavië en Oekraïne). En behoorlijk nauwkeurig: op die hele afstand zat hij er slechts 12 meter naast!
In Viljandi vinden we een typisch Estse bezigheid: kiiking, ofwel 360 graden rond schommelen, uitgevonden in Estland. Ze houden er zelfs wedstrijden mee. Diegene die met de langste schommelarmen een 360 graden kan maken wint. Het record staat nu op net over 7 meter.
De ruine van het kasteel van de orde in Viljandi, gebouwd in de 13e eeuw. Het wordt nu ook gebruikt voor voorstellingen.
In het Soomaa National Park ligt een van de grootste hoogveen gebieden van Europa. Het hoogveen ligt hier zo’n kleine 10 meter hoger dan de omringende bossen. Erg bijzonder, vooral omdat het ook veel natter en moerassiger is dan de omliggende bossen. Als je er over uitkijkt, dan lijkt het net een Afrikaanse savanne.
De veengrond is zuur en erg arm in nutriënten, waardoor het een bijzondere begroeiing kent. Vleesetende plantjes zijn een van die soorten. Bovenin heeft het plantje wat insecten gevangen.
Bog shoeing: met sneeuwschoenen over het hoogveen lopen. Erg leuk en bijzonder. Als je je voet neer zet golft het veen om je heen. En erg opletten waar je loopt, er zijn ook hele zachte plekken waar je zelfs met sneeuwschoenen aan in weg zakt.
Bij het begin van de wandeling naar het hoogveen worden we welkom geheten door ‘The Dark Forces’. Ze volgen ons zelfs over de planken naar het hoogveen. Ze hebben last van enorme knuffelarmoede, omdat hun baasjes op vakantie zijn.
In het Soomaa National Park gaan we ’s avonds kanoën om bevers te kijken. Die zijn actief vanaf de schemering. Het werd vroeg donker, dus we hebben geen bevers gezien. Maar zij zagen ons wel. Toen ze met hun staart op het water sloegen als waarschuwing werden we zelfs een beetje nat gespetterd. Het was een prachtige rustige avond met flarden mist boven het water waar vleermuizen doorheen schoten en de sterren in reflecteerden.
In Pärnu staan we voor het eerst in de reis op een echte camping. En de KuipWagen kon ook meteen aan de bak. Het had behoorlijk geregend, dus de grond was behoorlijk zacht en dan rijden die grote campers zich lekker vast. Gelukkig was de KuipWagen er om deze camper van een oude Finse meneer los te trekken. Dit touwtje dat een andere campinggast had was natuurlijk niet sterk genoeg, maar de sleepkabel van ons wel.
Estland heeft de meeste meteorietkraters in de wereld. De krater in het plaatsje Kaali op het Saaremaa eiland is de grootste (ook van Europa), met een doorsnede van 110 meter en diepte van 22 meter. De krater is tussen 4000 en 7600 jaar oud.
In Kuressaare staat het kasteel van de Bisschop, gebouwd tussen 1338 en 1380. Van buiten ziet het er echt als een middeleeuws kasteel uit. Van binnen voelt het ook als een kasteel met gewelven en smalle trappetjes. In het kasteel zit een museum met onder andere mooie houten epitaphs (wapenschilden) van zo’n 400 tot 500 jaar oud.
De Sint Catherine kerk in het dorpje Liiva op het eiland Muhu stamt uit de 13e eeuw. Buiten steken enkele kruizen nog half uit de grond (foto boven). Op de binnenmuren zijn nog fragmenten van muurschilderingen uit 1330 te zien. Ook is een Viking grafsteen gebruikt als latei van de deur naar de trap omhoog (foto onder).
De promenade van het plaatsje Haapsalu.
Deze visarend had net een vis gevangen en begon al in de lucht ervan te smikkelen.
De ruïnes van het klooster in Padise zijn een waar speelparadijs met allerlei sluip-door kruip-door gangetjes.
Coens oude huisgenoten en hun vrouwen zijn naar Tallinn gekomen om ons welkom te heten in de EU. Super leuk om na zoveel maanden reizen weer bekende gezichten te zien, dat voelt een beetje als het einde van de reis. En dan moet natuurlijk voor de Kuipwagen worden geposeerd.
De oude stad van Tallinn gezien vanaf de Toompea heuvel. Prachtig uitzicht over het oude centrum van de stad.
En uitzicht over het oude centrum van Tallinn vanaf de toren van Kiek in de Kök, met links de Alexander Nevski kathedraal.
De straten in de oude stad van Tallinn hebben vaak kinderkopjes. De huizen zijn schitterend gerestaureerd. En genoeg terrasjes om lekker even bij te kletsen.
Raekoja Plats, het centrale plein van Tallinn.
De lagere stadsmuur inclusief de torens staat nog grotendeels overeind. Bijzonder is dat de torens rond zijn buiten de stadsmuur, maar vlak aan de binnenkant zodat ze niet uitsteken de stad in.
Het altaar in de Heilige Geest kerk in Tallinn.
Na Estland gaan we door naar Letland, waar we Riga bezoeken.
Räts Laukums in Riga, met rechts het Huis van de Zwarthoofden, in Nederlandse renaissance stijl.
Doma Laukums, het centrale plein in Riga.
Een muurschildering in de culturele hoofdstad van Europa van 2014.
Riga heeft nog veel mooie en zeer rijk uitgedoste Art Nouveau huizen. Hoe langer je kijkt hoe meer rare monsters je ontdekt.
De kat op het ‘Zwarte kat huis’. Een handelaar, die uit het gilde werd gestuurd, bouwde het huis aan de andere kant van de straat en zette deze kat op het dak om zijn ongenoegen daarover te laten zien.
Na Letland gaan we door naar Litouwen.
Onderweg van Riga naar Vilnius stoppen we bij de ‘Hill of Crosses’. Hier plaatsen Litouwers al sinds circa 1830 kruizen voor overledenen. Tijdens de sovjet periode bulldozerde de overheid alle kruizen plat, maar iedere avond kropen Litouwers met gevaar voor eigen leven door het prikkeldraad om de kruizen weer terug te plaatsen.
Het gebied rond het dorpje Kernavé is continu bewoond geweest sinds het negende millennium voor Christus, vanwege de ligging aan de visrijke rivier de Neris en terrassen voor de jacht. De steile heuvels waren de plekken voor dorpen en (houten) kastelen.
Het oude centrum van Vilnius vanaf de Gediminas heuvel.
Vilnius heeft veel mooie kerken, waaronder deze katholieke Sint Anne kerk van baksteen.
De binnenkant van de Sint Casimir kerk.
De Sint Peter en Paul kerk is in barokke stijl opgetrokken. De binnenkant is helemaal vol met stucco beelden. De kerk is gebouwd van 1668 tot 1676, maar de stucco beelden pas in 1704. je kunt er uren rondkijken als je alle beelden van mensen, heiligen en rare beesten wilt bekijken.
Na Litouwen rijden we in drie dagen door Polen en Duitsland naar huis. Daar worden we door hele blije familie thuis opgewacht en is deze reis voorbij.
Did you like this article? Share it with your friends!