Cambodja – praktische zaken

Officieel moet je voor het invoeren van een auto in Cambodja minimaal twee weken vooraf toestemming aanvragen in Phnom Phen. Dit kan eventueel via een reisbureau (wij hebben contact gehad met Diethelm Travel) en kost ongeveer 500 dollar.

Maar dit is Cambodja, dus wet en werkelijkheid hebben niet veel met elkaar te maken. In de praktijk hangt het af van welke grensovergang je neemt. Van anderen overlanders hebben we gehoord dat ze in Poipet (de drukste overgang tussen Thailand en Cambodja) om een Carnet de Passage vragen, ondanks dat Cambodja hierbij niet aangesloten is. In het zuiden bij Chan Yeam wordt door de douane een stempel gezet op een kopie van de auto papieren.

Wij hebben de overgang bij O Smach genomen. Dit paste in onze route en volgens het GT rider forum van motorrijders is dit een relaxte grensovergang. Dat bleek te kloppen, het was een hele gemoedelijke bedoening.

Na het afhandelen van het Thaise papierwerk rustig op de Cambodjaanse kant afgereden tot we weer naar een parkeerplek gewezen werden. Als eerste aan de linkerkant van de weg een visum gekocht. Dat kan in Cambodja bij aankomst en kost 20 dollar en is 30 dagen geldig. Je hebt alleen pasfoto nodig. Het is aan te raden het geld meteen gepast neer te leggen. De officials hebben hier de neiging een voor hunzelf gunstig bedrag in Thaise Baht te noemen…. Dus die heb je natuurlijk niet meer.

Nadat de visum sticker in het paspoort geplakt is ga je naar de overkant van de weg om in gestempeld te worden. We zagen dat andere toeristen met een gids erbij ´stempelgeld´ moesten betalen. Ons werd niets gevraagd, we werden vriendelijk welkom geheten in Cambodja.

Terug naar de auto en doorgereden tot een grote poort over de weg met slagboom. Daar werden we naar de kant gedirigeerd en moesten we naar de douane. Die bleek kantoor te houden onder een grote boom achter een paar kleine gele gebouwtjes. Er zat ook een reisgids bij die goed Engels kon, dus direct enthousiast uitgelegd dat we met een lange overland reis bezig waren. Dat maakte duidelijk indruk en de Chief of Customs heette ons van harte welkom in Cambodja. Van hem hadden we geen stempels nodig, die had hij ook niet bij de hand, en we mochten zo het land in. Hij drukte ons nog wel op het hart voorzichtig te zijn in het gevaarlijk Cambodjaanse verkeer. Daarmee was alles geregeld en mochten we langs de slagboom.

In Cambodja rijdt iedereen eigenlijk zonder verzekering dus die kan je bij de grens ook niet kopen. Veel overlanders rijden ook zonder omdat het lastig is een verzekeringskantoor te vinden. Wij hadden van Dirk en Lieve (Belgische overlanders die we in Thailand hebben ontmoet) de naam van een verzekeringskantoor in Siem Reap gekregen (Caminco). Daar hebben we een WA-verzekering voor een maand afgesloten, vooral voor onze eigen gemoedsrust.

In Cambodja bleek dat je als Nederlander een groot voordeel hebt. Gele kentekenplaten zijn gereserveerd voor diplomaten en boezemen zelfs bij de dure Lexussen ontzag in. Gecombineerd met de indrukwekkende omvang van de KuipWagen konden we zo eigenlijk overal doorrijden; in Cambodja heeft de grootste auto met de meeste politieke connecties namelijk voorrang…..

We hebben Cambodja bij dezelfde overgang verlaten. Dat pastte goed in de route en het was toch een wat fuzzy binnenkomst met de auto. Bij vertrek hebben we de douane gewoon genegeerd en zijn we direct doorgereden naar immigratie. Daar hadden ze alleen wat tijd nodig om gegevens over te schrijven (er leek iets mis met de computer) en werden we uit gestempeld. De auto gehaald en probleemloos onder slagboom door Cambodja weer uit en Thailand in.

Voor de navigatie maakten wij gebruik van de (gratis) Open Street Map van Zuidoost Azië het GT rider forum van motorrijders op onze Garmin. Deze kent bijna alle wegen en paden. Als back-up hadden wij ook nog een papieren kaart.